11 september 2013: met beursopening start Nierstichting nieuwe campagne en collecteweek

Zichtbaar op alle Europese beurzen!

Op woensdag 11 september j.l. is de nieuwe reclamecampagne van de Nierstichting ("Waar leef jij voor?") ingeluid met de beursopening op de Amsterdamse effectenbeurs. Ik was door de Nierstichting uitgenodigd om hier, als een van de vrijwilligers, bij aanwezig te zijn. Blijkbaar is mijn Stelvio-actie (en de opbrengst daarvan) opgevallen. Natuurlijk heb ik die uitnodiging aanvaard; ik vond het een eer om erbij te kunnen zijn. In totaal waren we met 12 personen aanwezig, een mix van nierpatiënten en vrijwilligers, plus de directeur (Tom Oosterom) en marketing manager (Wouter Langeveld) van de Nierstichting.

De opening gebeurt dagelijks door een slag op de gong om exact 9.00 uur. Namens de Nierstichting werd de gongslag gegeven door de hoofdrolspeler uit de campagne, de 14-jarige nierpatient Willem Memerda, toevallig ook een dorpgenoot van mij :-). www.jaofnee.nl

Willem is een jongen die al zijn hele leven kampt met een nierziekte en inmiddels al 2 transplantaties heeft ondergaan die beide mislukt zijn. De nier van zijn vader stierf na 5 dagen af door een bloedpropje in een ader. Domme pech, die helaas wel vaker voorkomt. De nier van zijn moeder was geen 100% match en werd al snel na de operatie afgestoten. Wat een triest verhaal. Sinds een paar jaar moet Willem drie maal per week vier uur dialyseren in het ziekenhuis in Nijmegen. Dat is geen leven, maar "overleven", zeker voor een 14-jarige puber. Hij staat nu op de transplantatielijst en is in afwachting van een donornier. Hoe lang dat gaat duren is maar de vraag. Het kan drie weken zijn, maar ook drie of vier jaar. Hopelijk komt hij wel op tijd! Zo zie je maar weer hoe belangrijk donorregistratie is. Mocht je je nog niet hebben geregistreerd als orgaandonor, doe het dan nu meteen. Kost je een paar minuutjes, maar het redt levens op het moment dat jij je organen toch niet meer nodig hebt.

"ik durf het bijna niet te vragen ..."

Het was een leuke ervaring om hierbij aanwezig te zijn. Hoe vaak krijg je de kans om op de effectenbeurs binnen te komen? Om 8.30 uur werden we ontvangen en naar de bestuurskamer gebracht. Daar kregen we uitleg over de procedure en ook nog een stukje historie over het gebouw en de geschiedenis van de beurs.
Daarna plaatsnemen bij de gong. Aftellen vanaf 10 seconden voor 9 uur, vanaf 5 seconden allemaal klappen "want dan komt er een lach op je gezicht" en stipt om 9 uur sloeg Willem als een volleerd tennisser met de backhand op de gong. Goed gedaan jongen! Klik hier voor de video van dat moment.

Daarna nog een gezellig samenzijn met een drankje, waarbij Tom van Oosterom, directeur van de Nierstichting, aan Willem het eerste exemplaar uitreikte van de grote posters die vanaf deze week op 1.000 plaatsen in Nederland hangen. Een bijzonder moment vooral voor vader Willem-Jan.
Daarna kreeg Willem ook nog een tweetal mooie cadeaus van de beurs: een mooie foto van het "gongmoment" en een mooie replica van het beursgebouw in glas. Daarmee kwam er een einde aan een leuke ochtend en een begin aan een nieuwe campagne en collecte-week.

Hopelijk wordt er ook dit jaar weer veel geld opgehaald dat besteed kan worden aan de verdere ontwikkeling van de draagbare kunstnier, want die zal het leven van nierpatiënten een stuk makkelijker maken. Neemt niet weg dat ook dan dialyseren overleven blijft, zij het met minder ongemakken, en men alleen met een donornier echt kan blijven leven.

Ben je gezond en ken je een naaste die echt heel nodig een nier nodig heeft, overweeg dan ook eens om als levend donor op te treden. Uit eigen ervaring kan ik je vertellen dat met 1 nier goed te leven is en zelfs ook fanatiek te sporten (zie mijn dubbele beklimming van de Stelvio dit jaar). Nadat je hersteld bent van de operatie merk je er eigenlijk niets meer van. Klinkt heel makkelijk nu 17 maanden na de operatie, maar ik heb er zelf ook lang over na moeten denken hoor en het blijft een moeilijke beslissing, waarvan je de risico's natuurlijk wel goed moet afwegen. Maar ik heb er geen spijt van en zou het zo weer doen. Je redt er een leven mee en dat gevoel is onbetaalbaar!