Laatste voorbereidingstocht: La Chouffe Classic in Houffalize (België)

Precies een week voordat we naar Italië afreizen stond er nog een mooie tocht door de Belgische Ardennen op de kalender: La Chouffe Classic. Startplaats Houffalize, in het zuiden van de Ardennen en daarom net te ver weg om op zaterdagochtend vroeg heen te rijden als je om 8.00 uur wilt starten. "Toevallig" heb ik vorig jaar in augustus samen met Anita 2 weken op een camping gelogeerd in Grüfflingen (bij St. Vith), ongeveer een half uurtje autorijden van Houffalize: 

Camping Hohenbusch. Dat is een mooie, rustige familiecamping in het wat minder bekende, maar zeker niet minder mooie Oostelijke deel van de Ardennen (tegen Luxemburg en Duitsland aan). De eigenaren van deze camping, het Nederlandse echtpaar Margret en Mattjeu, zorgen altijd voor een vriendelijke en gastvrije ontvangst. Die twee weken vorig jaar waren ons erg goed bevallen en  met Margret en Mattjeu is het altijd gezellig een praatje maken. Deze camping is echt een aanrader, zeker ook voor gezinnen met kleine kinderen.

Toen ik een paar weken terug informeerde of het mogelijk was om slechts voor 1 nacht een stacaravan te huren en dat dit in het kader was van een tocht ter voorbereiding op de Stelvio-actie voor de Nierstichting, aarzelden zij geen moment en boden zij aan mij te sponsoren door kosteloos een caravan ter beschikking te stellen. Een mooi gebaar dat ik bijzonder op prijs stel!! Dank je wel Margret en Mattjeu !!

Zo kwam het dus dat ik vrijdag 31 mei, samen met Arthur Wouters, naar België reed voor een overnachting op Camping Hohenbusch in een mooie grote stacaravan (zie foto links). Zaterdag om 6.00 uur opgestaan, bidons gevuld, voeding klaar gemaakt, ontbeten etc. Om 7.15 uur vertrokken naar Houffalize. Een mooi rustig parkeerplekje gevonden net buiten het centrum maar veel dichterbij dan de officiële parking (mijn kennis van de omgeving van Houffalize waar ik al sinds 2003 bijna jaarlijks kom, kwam hierbij wel van pas) en om 8.10 uur bij de inschrijving. Na het monteren van het "kaderplaatje" (Arthur nummer 1981, ik nummer 1980) en een laatste toiletbezoek, om 8.25 uur gestart. Het was best frisjes, zeker de eerste 15 minuten. Er hing een behoorlijke mist en er stond een erg harde wind, die we voor ons gevoel eigenlijk wel overal tegen hebben gehad.
De eerste kilometers gingen richting La Roche. De eerste klimmetjes zijn lekkere opwarmertjes (gemiddeld 5,1 en 4,6%). In het centrum van La Roche begint het serieuze werk. Daar draai je plotseling rechtsaf een straatje in dat meteen steil omhoog gaat (Côte de la Haussire (Sud-Ouest)). En dat is een gemeen lange en steile klim. Gemiddeld 6% (komt ook door een stukje daling dat erin zit), maar met lange stukken van 11 tot 14%. Steeds als je denkt dat je er bent, volgt er een bocht (of een korte afdaling) en gaat de weg weer gewoon met 14% omhoog, auw auw! Verder gaat het de hele rit op en af, het is hier nergens vlak. Het klimmen gaat best wel goed, lekker eigen tempo omhoog en ik haal nog best veel mensen in, al wordt ik natuurlijk zelf ook vaak hard voorbij gereden door vooral jongere gasten :-). Arthur rijdt na elke klim heel rustig door zodat ik hem makkelijk weer kan inhalen. In de wat vlakkere stukken (vals plat omlaag) maak ik lekker tempo en rijden we iedereen die me op de klim voorbij kwam weer voorbij en uit het wiel! Dat tafereel herhaalt zich de rest van de dag, zodat je steeds dezelfde mensen tegen blijft komen :-).

Na twee erg goede bevoorradingsposten, ja dat kunnen die Belgen wel (bananen, stroopwafels, energierepen in 4 smaken, wafels, ontbijtkoek, sportdrank en water), komen we circa 12 km voor de finish door Achouffe en is er een pauze bij de La Chouffe brouwerij waar je een "degustatieglaasje van het lekkere blonde La Chouffe bier" krijgt aangeboden. Na enige aarzeling (ik drink bijna nooit bier en zeker niet tijdens of vlak na het sporten) nemen we er toch allebei eentje, al is het alleen maar voor de foto. Uiteindelijk gaat het glaasje (12cl) toch leeg. Direct na de pauze is er een lange klim en voor mijn gevoel rij ik hard naar boven (zo'n biertje doet wonderen). Maar dan moet het ergste nog komen: Rue de Saint Roch. Ook bekend uit Luik-Bastenaken-Luik. Wat een kreng is dit zeg. Als je Houffalize uitrijdt richting Bastogne, ga je direct na de oude legertank rechtsaf en daar begint de ellende. Het eerste stuk is meteen 18% tussen de huizen door. Na een paar honderd meter vlakt het iets af, maar dan gaat het nog steiler omhoog: 20% voor weer een paar honderd meter. Als je de huizen achter je gelaten hebt, vlakt het wat af, maar blijft het (vooral voor je gevoel) flink steil. Het laatste stuk vlakt het echt af, waardoor het gemiddelde op 11% uitkomt. De laatste 2 kilometer dalen we alleen nog maar af, terug naar het centrum van Houffalize. Het zit erop! Waar we vooraf nog dachten om misschien de 164 km te doen en ik een eigen variant op de Garmin had gemaakt van 132 km, hebben we tijdens de tocht besloten het bij de 106 km te houden. Dit kwam vooral door de harde wind en de kou in combinatie met het feit dat wij de hardst hoestende en "snotverliezende" fietsers waren van alle deelnemers. Een verstandige keuze lijkt me.  Toen we bij de auto terug kwamen brak zowaar het zonnetje nog door, helaas te laat voor ons .....
De details van de tocht zijn terug te vinden op Garmin Connect.

Volgende week de reis naar Italië en dan afhankelijk van het weer bekijken op welke dag we de Stelvio gaan doen. Blijft spannend, zeker nu ik gisteren hoorde dat de Gavia (die we die week ook doen) weer gesloten is vanwege de sneeuwval en de Stelvio ook vanwege een lawine :-(. Hopen dat de pas wel open is als wij erover heen willen.

Stelviopas 2.758 meter hoogte